Uroczystości w Ostrożanach

0
219

29 sierpnia 2015 r. w Ostrożanach odbyło się poświęcenia tablicy pamiątkowej upamiętniającej kapelana Oddziału Partyzanckiego „Zenona” ks. Jana Karnickiego ps. „Miś”. Inicjatorem wmurowania tablicy był Waldemar Kosieradzki, a organizacją zajęła się  Konna Straż Ochrony Przyrody i Tradycji.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. sprawowaną przez proboszcza parafii ks. dr Romana Szmurło. Uczestnikami liturgii byli: ostatni żyjący partyzant Oddziału „Zenona” mjr Tadeusz Sobieszczak ps. „Dudek”, poczty sztandarowe, starosta siemiatycki – Jan Zalewski, członkowie Konnej Straży Ochrony Przyrody i Tradycji, delegacja Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łosickiej, Barbara Wyczółkowska-Łotocka autorka wielu opracowań o Oddziale „Zenona”, społeczeństwo powiatu siemiatyckiego. W wygłoszonej homilii celebrans odniósł się do historii parafii i cudownego obrazu umieszczonego w głównym ołtarzu. Po Mszy św. informacje dotyczące inicjatywy i realizacji zamierzenia przekazał Waldwmar Kosieradzki, a biografię ks. Jana Karnickiego nakreślił Bogdan Niemirka. Następnie proboszcz dokonał poświęcenia pamiątkowej tablicy, która została wmurowana w ścianę dzwonnicy. Do obecnych skierował kilka słów 91-letni mjr Tadeusz Sobieszczak.

Reklama

PROBOSZCZOWI PARAFII OSTROŻANY KSIĘDZU

JANOWI KARNICKIEMU PSEUDONIM „MIŚ”

KAPELANOWI ODDZIAŁU PARTYZANCKIEGO

34 PUŁKU PIECHOTY AK

9 PODLASKIEJ DYWIZJI AK

W DOWÓD WDZIĘCZNEJ PAMIĘCI

KONNA STRAŻ OCHRONY

PRZYRODY I TRADYCJI

ORAZ MIESZKAŃCY ZIEMI ŁOSICKIEJ

Po uroczystościach oficjalnych uczestnicy spotkali się na obiedzie w Zespole Szkół Rolniczych  im. W. Witosa w Ostrożanach. Jak zwykle przy takich spotkaniach śpiewano pieśni patriotyczne i wojskowe.

Piękna inicjatywa. Należy pogratulować pomysłodawcom i realizatorom przedsięwzięcia. Wcielają w czyn powiedzenie: „Budując przyszłość, pamiętajmy o przeszłości”.

img155Ks. Jan Karnicki ps. „Miś”

     Jan Karnicki urodził się 26.01.1908 r. w Lucynie (Lucyn) na Wileńszczyźnie (obecnie Łotwa). Rodzicami jego byli Antoni i Magdalena z d. Michalkiewicz. Do Seminarium Duchownego uczęszczał w Pińsku. Święcenia kapłańskie otrzymał 18.04.1935 r. W latach 1935-38 był wikarym w Rubieżycach (Rubieżewiczach), a w 1938 r. objął probostwo w Minaszewicach (Minaszewiczach).

      Od 1 stycznia 1939 r. został powołany na kapelana Wojska Polskiego. Sprawował funkcję  administratora parafii wojskowej w Słonimiu. Brał udział w kampanii wrześniowej jako kapelan 20 Dywizji piechoty armii gen. F. Kleeberga (SGO „Polesie”).  W miejscowości Krzywda k/Adamowa dostał się do niewoli niemieckiej, skąd wkrótce zbiegł. Następnie ukrywał się w parafiach podwarszawskich, był m.in. pomocnikiem proboszcza, a następnie kapelanem sióstr urszulanek w Miedzeszynie.

W okresie okupacji hitlerowskiej był kapelanem Oddziału Partyzanckiego  „Zenona”, który wchodził w skład 34 pp 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty AK. Wraz z oddziałem przeszedł cały szlak bojowy. W dniu 29 czerwca 1944 r. w Jeziorach miało miejsce przekazanie przez społeczeństwo oddziałowi sztandaru. Uroczystą mszę polową odprawił i poświęcenia sztandaru dokonał  ks. Jan Karnicki ps. „Miś”.

Po wojnie podjął działalność duszpasterską na Ziemiach Odzyskanych. Został mianowany pierwszym proboszczem w Miastku (obecnie diecezja koszalińsko-kołobrzeska). Pierwszym istotnym problemem z jakim musiał się zmierzyć  był brak środków do życia. Początkowo zaopiekował się nim  kolejarz z Chojnic pan Dębski, a w późniejszym czasie katolicy (Kaszubi) z Brzeźna Szlacheckiego.

Powiat miastecki został utworzony decyzją rządu polskiego 14.03.1945 r.  W związku z ucieczką i wysiedleniami rdzennej ludności niemieckiej z Miastka i stałym napływom polskich osadników ulegały zmianom proporcje wyznaniowe. (W 1933 r. w powiecie miasteckim mieszkało 40329 obywateli; w tym 39476 ewangelików, 613 katolików, 20 pozostałych chrześcijan i 82 Żydów). Stopniowo ubywało ewangelików, a stale wzrastała liczba katolików.

Dla potrzeb napływającej ludności utworzono pierwszą parafię rzymsko-katolicką, a pierwszą świątynią była kaplica przy ulicy Michniewicza. W związku ze stałym napływem nowych wiernych, wkrótce kaplica okazała się za mała. Za zgodą władz państwowych 20 grudnia 1945 r. został przejęty dotychczasowy kościół ewangelicki w centrum miasta. Proboszcz wraz z wiernymi  dokonał adaptacji świątyni i już 23 grudnia 1945 r. w IV niedzielę adwentu dokonał poświęcenia świątyni i odprawił pierwszą mszę. Kościół otrzymał tytuł NMP Wspomożenia Wiernych. W pierwszych latach pobytu na Pomorzu ks. Jan Karnicki zajmował się tworzeniem od podstaw struktur kościoła katolickiego. Za jego przyczyną powstawały nowe parafie. Przystosował do kultu katolickiego, poświęcił i nadał tytuły następującym kościołom: 28 lipca 1946 pw. św. Anny w Barcinie, 15 września 1946 pw. św. Andrzeja Boboli w Biesowicach, w 1946 pw. Chrystusa Króla w Kołczygłowach, 18 sierpnia 1946 pw. MB Bolesnej w Płocku, 13 kwietnia 1946 pw. św. Wojciecha w Sępolnie Wielkim, 13 kwietnia 1946 pw. św. Stanisława w Kołtkach, 2 lutego 1946 pw. św. Stanisława Kostki w Wałdowie, 16 czerwca 1946 pw. Najświętszego Serca Jezusa w Kramarzynach, 18 sierpnia 1946 pw. MB Różańcowej w Kępicach. 12 maja 1947 pw. Niepokalanego Serca Maryi w Świerznie, 27 września 1947 pw. św. Michała Archanioła w Miłocicach i w sierpniu 1947 kapliczka w Dretyniu. Ponadto był m.in. nauczycielem religii oraz geografii w gimnazjum w Miastku. Pełnił funkcję wicedziekana dekanatu bytowskiego, do którego należało wówczas Miastko.

30 września 1962 powrócił na Podlasie i rozpoczął pracę w Wyszkach. W latach 1965-1970 był proboszczem w Ostrożanach, gdzie zmarł 7 lutego 1970 i został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Na wniosek duchowieństwa, przy wsparciu społeczeństwa miasteckiego i za zgodą biskupa drohickiego Antoniego Dydycza w 2011 r. dokonano ekshumacji zwłok.  Powtórny pochówek kapłana miał miejsce 9 kwietnia 2011 na cmentarzu komunalnym w Miastku, gdzie ks. Karnicki spoczął w grobowcu razem ze swoim ojcem – Antonim.

M.Cz.

Reklama
Poprzedni artykułZagłosuj na Franopol
Następny artykułCentrum Odszkodowań