Czy dziki to polskie święte krowy ?

3
67

28 lipca w sali widowiskowej Łosickiego Domu Kultury odbyło się ostatnie, zamykające cykl spotkań informacyjnych z hodowcami trzody chlewnej w powiecie łosickim dotyczące nowej edycji PROGRAMU BIOASEKURACJI, wprowadzonej w drodze rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 lipca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wprowadzenia „Programu bioasekuracji mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń” na lata 2015-2018.

 

Reklama

W związku z wejściem w życie nowych wytycznych związanych z programem bioasekuracji mającym na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń zorganizowano w powiecie łosickim cykl spotkań mających na celu przybliżenie i wytłumaczenie nowych wytycznych Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Spotkania odbyły się we wszystkich gminach powiatu łosickiego. Na ostatnie z tych spotkań zaplanowanych dla hodowców z terenu gminy Łosice przyjechali również rolnicy z innych gmin, wszystko za sprawą mnożących się pytań oraz emocji jakie narastają w związku z występowaniem ASF na tych terenach.

W spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele samorządu i jednostek związanych z rolnictwem. Za stołem prelegenckim zsiedli: Powiatowy Lekarz Weterynarii Bogusław Kuśmierczyk, Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Janusz Kobyliński, przedstawicielka Powiatowego Centrum Zarządzania Kryzysowego i Obrony Cywilnej Ewa Pietruczuk, wicestarościna Powiatu Łosickiego Bożena Niedzielak, zastępca burmistrza Miasta i Gminy Łosice Włodzimierz Nowotniak oraz burmistrz Miasta i Gminy Łosice Mariusz Kucewicz.

 

Pierwsza część spotkania zgodnie z założeniami miała charakter czysto informacyjny. Powiatowy Lekarz Weterynarii Bogusław Kuśmierczyk obszernie przedstawił nowe wytyczne programu bioasekuracji wynikające z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 lipca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wprowadzenia „Programu bioasekuracji mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń” na lata 2015-2018. Dodatkowych wyjaśnień udzielił Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Janusz Kobyliński.

Bogusław Kuśmierczyk

.

Janusz Kobyliński

.

JAKIE OBWAROWANIA PRAWNE I WYMOGI DLA ROLNIKÓW? 

Nikt z zebranych nie miał wątpliwości, że Afrykański pomór świń (ASF) – jest bardzo szkodliwy dla gospodarki i niebezpieczny dla gospodarstw w których utrzymywane są świnie. Za główną przyczynę rozprzestrzeniania się wirusa uznawane są zarażone wolno żyjące dziki.

Nowa edycja Programu Bioasekuracji nałożyła na hodowców trzody chlewnej kolejne wymogi, które muszą spełnić do 14 sierpnia. Wśród nich znalazły się zapisy dotyczące wdrożenia programu monitorowania i zwalczania gryzoni, przeprowadzania okresowych zabiegów dezynsekcji, prowadzenia rejestru środków transportu do przewozu świń, które wjeżdżają na teren gospodarstwa, oraz rejestru wejść osób do pomieszczeń, w których są utrzymywane świnie, zabezpieczenia budynku, w którym są utrzymywane świnie, przed dostępem zwierząt domowych. Dodatkowo rozporządzenie nakłada na hodowców obowiązek zapewnienia aby osoby mające kontakt ze świniami w gospodarstwie nie utrzymywały własnych świń poza tym gospodarstwem oraz nie zajmowały się dodatkowo obsługą świń w innych gospodarstwach. Należy dbać by do budynków, w których są utrzymywane świnie, nie wchodziły osoby postronne, a osoby przebywające w budynkach inwentarskich używały odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego. Rolnika zobowiązano także do posiadania w gospodarstwie, w którym są utrzymywane świnie, pisemnego planu bioasekuracji i zabezpieczenie budynków inwentarskich oraz budynków i miejsc wykorzystywanych do przechowywania pasz i ściółki pojedynczym ogrodzeniem o wysokości wynoszącej co najmniej 1,5 m na całej długości, związanym na stałe z podłożem, wykluczającym dostęp wolnożyjących dzików na teren gospodarstwa. Ostatni z wymogów dotyczy utrzymywania świń w gospodarstwie w budynkach, w których nie są jednocześnie utrzymywane inne zwierzęta gospodarskie kopytne.

CO NA TO HODOWCY? 

Po części informacyjnej spotkania oddano głos zebranym rolnikom. Na sali zawrzało, górę wzięły emocje. Wśród często pojawiających się pytań padało jedno – skąd mamy wziąć na to pieniądze? Niestety pytany o to Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Janusz Kobyliński nie był w stanie odpowiedzieć. W zapisach ministerialnych nie ma bowiem jak na razie żadnej informacji czy nakłady finansowe poniesione przez rolników w ramach dostosowywania gospodarstw do wymogów programu bioasekuracji zostaną zwrócone czy w jakiś sposób zrekompensowane.

Zbulwersowani hodowcy podkreślali, że stali się ludźmi drugiej kategorii, że nakłada się na nich jedynie wymogi i obowiązki, nie respektując ich podstawowych praw. Wiesław Ułasiuk hodowca trzody chlewnej z Olszanki, będący na spotkaniu, w swoim blisko godzinnym wystąpieniu, pełnym emocji i troski o los rolnika, wytykał absurdy ministerialnych wymogów. Ułasiuk stwierdził, że zapisy te są „pogwałceniem podstawowych praw konstytucyjnych i swobód obywatelskich”. Według hodowcy przedstawione przepisy są „bardzo restrykcyjne i nie wykonalne w tak krótkim czasie, a na ich wykonanie potrzeba co najmniej roku czasu okresu przejściowego”. Hodowca zaznaczał, że kolejne wytyczne w programie bioasekuracji nakazują rolnikom ponoszenie ogromnych nakładów finansowych, zapytał więc czemu przez ponad trzy lata od wystąpienia problemu z ASF Państwo nie „zrobiło porządku” z zarażającymi świnie dzikami.

Pytano dlaczego nie nakazuje się sanitarnego odstrzału dzików, które roznoszą wirusa, które żerują na uprawach rolnych niszcząc je? Dlaczego Państwo nie zadbało o to by szkodnik ten został wyeliminowany ze środowiska skoro aż tak zagraża gospodarce?

Ułasiuk zapytał o to czyje to są dziki? „Dziki są własnością Skarbu Państwa” – odpowiedział Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Janusz Kobyliński. Dlaczego zatem to my hodowcy musimy płacić za szkody wyrządzane przez mienie Skarbu Państwa? – zapytał Ułasiuk. Pytanie okazało się retorycznym, rolnik nie dostał na nie odpowiedzi.

„Dlaczego ustawodawca nie wprowadza wytycznych programu bioasekuracji do swojego inwentarza czyli do dzika? Nasz Rząd zachowuje się jak Rząd Korei Północnej, czynnik zwierzęcy stawiany jest nad czynnikiem ludzkim.”- mówił Ulasiuk. Hodowca jako dygresję, wspomniał czasy, kiedy w szkole nauczycielka opowiadała im jako dzieciom o egzotyce innych krajów, o odmienności kulturowej i jako ciekawostkę wskazywała obrazek krów na ulicach w Indiach, gdzie zwierzęta te uznawane są tam za święte. Padło więc kolejne pytanie retoryczne – czy w Polsce to dziki są takimi świętymi krowami? Dlaczego ubija się całe stada świń nawet gdy w znakomitej większości są zdrowe a ich jedyną winą jest to, że jedna z tego stada została zarażona przez dzika? Dlaczego to tylko rolnik ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzane przez dziki będące własnością Skarbu Państwa? Dlaczego zabić trzeba świnię a nie dzika od którego bierze się cały problem z ASF i problem z niszczeniem przez te zwierzęta upraw? Rolnicy wytykali brak logiki w działaniach programu bioasekuracji, brak zdroworozsądkowego podejścia do problemu ze strony rządowej.

Wiesław Ułasiuk

.

„Jeśli moja krowa wejdzie w szkodę to kto za to zapłaci sąsiadowi?” – zapytał jeden z zebranych hodowców– „Ja zapłacę, bo to moje mienie wyrządziło szkodę, więc dlaczego jeśli dzik będący własnością Skarbu Państwa, wyrządza mi szkody to ja mam za to jeszcze płacić?”

WNIOSKI ZOSTANĄ PRZESŁANE 

Emocjonująca, pełna żalu i poczucia niesprawiedliwości druga część spotkania zaowocowała obietnicą samorządowców, że wnioski i postulaty z dyskusji zostaną przesłane wojewodzie oraz innym decyzyjnym organom. Wszyscy zebrani prelegenci zadeklarowali podpisanie się pod postulatami hodowców, podkreślali też swą solidarność z tą grupą społeczną i wyrażali całkowite zrozumienie co do ich obaw, problemów i wątpliwości.

NA KONIEC WAŻNE TERMINY 

15 lipca 2017 r. weszła w życie nowa edycja „Programu bioasekuracji mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń” na lata 2015-2018;

14 sierpnia 2017 r. upływa termin na dostosowanie gospodarstwa do wymagań bioasekuracji zawartych w Programie z wyjątkiem obowiązku zabezpieczenia budynków inwentarskich oraz budynków i miejsc wykorzystywanych do przechowywania pasz i ściółki pojedynczym ogrodzeniem o wysokości wynoszącej co najmniej 1,5 m na całej długości, związanym na stałe z podłożem, wykluczającym dostęp wolnożyjących dzików na teren gospodarstwa – który powinien być spełniony najpóźniej do dnia 31 grudnia 2017 r.

14 sierpnia 2017 r. upływa termin na złożenie oświadczenia do powiatowego lekarza weterynarii w przypadku braku możliwości spełnienia wymagań bioasekuracji zawartych w Programie;

15 września 2017 r. upływa termin na złożenie wniosku do kierownika biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przyznanie rekompensaty za nieprzerwane nieutrzymywanie świń w gospodarstwie przez okres obowiązywania programu.

 

Reklama
Poprzedni artykułRocznica Powstania Warszawskiego – syreny alarmowe na Mazowszu
Następny artykułŚwięto Policji

3 KOMENTARZE

  1. Jakiej logicznej odpowiedzi można oczekiwać od tego knura – kobylińskiego ?.dostał posadkę po przerżnięciu wyborów na burmistrza i grzeje d…ę za pieniądze rolników . Kłamczuch ściemnia tak jak po cofnięciu dotacji za te obskurne slamsy na targowicy .

  2. Do powyższego komentatora!
    art. 212 KK
    § 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

    § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

    art. 216 KK
    § 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
    § 2. Kto znieważa inną osobę za pomocą środków masowego komunikowania,
    podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

    Na miejscu p. Kobylińskiego pociągnąłbym do odpowiedzialności osobę, która to napisała.

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.